Het was een weekje waar ik op adem kon komen. Man, wat had ik dat nodig! Zoals we allemaal ervaren, kent ons leven zijn ups en downs. Ook ik ontkom daar niet aan. Ik zat in het dal. Normaal gesproken klim ik er snel weer uit. Maar wat ik maar probeerde, het lukte maar niet! Da’s nie goe, he? Maar het is me uiteindelijk toch gelukt! Met hulp van boven, het accepteren daarvan en mijn inzet ben ik er weer. Ik heb de touwtjes weer steeds meer in handen. En ik laat ze niet meer los! Ik ben sinds vorige week weer aan het schilderen en het voelt goed. Vroeger kon ik mijn ei kwijt in sporten en nu in schilderen. Lekker!

20151114_164818Mijn kinderen zijn deze week weer bij mij. Dar geeft ook een super gevoel! Ze zijn nu met hun vader en familie uit eten. Opa en oma vieren dat ze vijfenveertig jaar! getrouwd mogen zijn. Ze slapen ook bij hun vader. Komt mooi uit. Kan ik Sinterklaas op mijn gemak helpen. Wat zal in hun schoentjes zitten? Vooral de jongste gelooft er nog heilig in. Wordt weer een druk, maar gezellig weekje.20151114_174908

Wees lief voor elkaar.

Liefs,

Nelleke